- محل اجرا، استان قزوین- شهرستان آبیک- روستای قره قباد

- زمین محل اجرای طرح: یک قطعه زمین از پلاک ۴۱ اصلی واقع در بخش ۱۵ به مساحت پنجهزار متر مربع بصورت استیجاری از اداره کل اوقاف و امور خیریه استان قزوین

- منبع تأمین آب: احداث یک حلقه چاه نیمه عمیق

- سرمایه گذاری مورد نیاز اجرا و بهره برداری طرح: ۳/۱۸۲۱ میلیون ریال

- سرمایه گذاری ثابت ۱۱۹/۱۳۱۸ میلیون ریال

- سرمایه گذاری جاری ۱۸۳/۵۰۳ میلیون ریال

- منابع مالی تأمین سرمایه:

تسهیلات بانکی: ۷۵ درصد معادل ۹/۱۳۶۵ میلیون ریال

سرمایه گذاری متقاضی طرح:۲۵% معادل ۳/۴۵۵ میلیون ریال

- پیش بینی تولید سالیانه: ۲۴۰ تن محصول خیار در دو دور کشت

- پیش بینی درآمد سالیانه: ۶۰۰ میلیون ریال

- پیش بینی سود (زیان) طرح: ۵/۲۷۴ میلیون ریال در سال

- سرانه سرمایه گذاری ثابت طرح: ۱۱۹۸۲۹

- -سرانه سرمایه گذاری کل طرح: ۲/۱۴۵۷۰۴

- نرخ بازده سرمایه: ۲۲%

- دوره برگشت سرمایه: ۶/۳ سال

- اشتغال زائی طرح: ۱۲ نفر نیروی ثابت و دائم

- مجری طرح: جعفرانیالو دوقوز

- کارشناسی تهیه کننده طرح سید حمزه میر سلیمی

با مهاجرت سریع روستائیان به شهرها و افزایش پدیده شهرنشینی، در نتیجه صنعتی شدن شهرها آلودگی هوا افزایش یافته است. این پدیده مخصوص کشور خاصی نیست بطوریکه موضوع در سازمان ملل متحد مطرح شده و این سازمان از کشورهای مختلف جهان جهت مبارزه با آن استمداد نحوه است در کشور ما نیز بر اساس آمارهای موجود به خصوص در سالهای اولیه پس از پیروزی انقلاب اسلامی حدود دو میلیون هکتار از جنگلهای شمال ایران نابوده شده است.

در شهرهای مختلف نیز ساخت و ساز زمینهای مزروعی و تبدیل آن به آپارتمان ها و جاده های آسفالته و غیره به این مفصل دامن زده است.

بدیهی است مبارزه با رشد این پدیده افزایش سطح فضای نسبی که هم چون ریه برای انسان موجب بازگشت حیات به شهرها می شود را می طلبد.

با مطالعه وضع زندگی مردم در شهرهائی چون بابل که مربوط به پانصد سال قبل از میلاد مسیح می باشد به این نتیجه می رسیم که پیشینیان ما نیز به موضوع حیاتی بودن توسعه فضای سبز و تولیدات کشاورزی توجه خاصی داشته اند.

مبحث تولید در مقوله و توسعه به دلیل ایفای نقش محوری از اهمیت خاصی برخوردار است با پیدایش انقلاب صنعتی عصر تازه ای برای تمدن بشری بوجود آمده است این نقطه عطف در تاریخ بشری تنها در پرتو توانائی انسان در به کار گرفتن عوامل تولید پدید آمده است.

پیشرفت چشمگیری که در تولیدات بخش کشاورزی همراه با صنعت در کشورهای توسعه یافته و صنعتی روی داده و ضمن رفع نیازهای داخلی و بالا بردن توان صادرات کشور تقویت بخش های بنیادی جامعه را نیز در پی داشته است.

از جمله دستاوردهای این پیشرفت می توان اشتغال در سطح مطلوب، کاهش نسبی فقر و تویع عادلانه تر درآمد استفاده بهینه از منابع و عوامل تولید و افزایش بهره وری نام برد.

برای دستیابی به هدف های توسعه با شناسائی درست و تخصیص بهینه و بکارگیری مطلوب منابع و عوامل تولید در بخش های مختلف اقتصادی به ویژه کشاورزی یکی از راه کارهای اصولی و بنیادی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک جهان با محدودیت منابع آبی روبروست می باشد در صورتی که این منابع استفاده نشود بهره برداری از آنها ناکار آمد خواهد بود.

از طرفی از نیروی انسانی در ایران بعنوان مهمترین و حساسترین عامل توسعه بخوبی بهره برداری نمی شود و اکنون نرخ بیکاری در کشور دو رقمی است که توسعه اجتماعی را تحت الشعاع قرار داده است تعبیرات در بخش کشاورزی از دیدگاه اقتصاد کلان با افزایش سرمایه گذاری تغییر نظام های بهره برداری تغییر ساختاری در شبکه مدیریت کلان کشاورزی در نهایت رفع انحصارات دولتی و واگذاری امور خدماتی و تصدیگری به بخش خصوصی است که منجر به اشتغال می شود. چنانچه سرمایه گذاری اولیه مورد نیاز در بخش کشاورزی و مربوط به آن گونه مطلوب انجام نگیرد و بخصوص آموزش های کاربردی توسعه نیابد و عملاً متقاضیان کار در بخش درگیر تولید نشوند منجر به هدر رفتن منابع انسانی و مادی جبران ناپذیری که هزینه کرده ایم می شود….